Ανάδειξη και Στήριξη της Ιστορίας του Λαζαρέτο
Με μεγάλη επιτυχία, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα σύσκεψη με στόχο τη στήριξη της πρωτοβουλίας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) για την ανέγερση μνημείου στο Λαζαρέτο, το ιστορικό νησί όπου υπήρξαν δεκάδες εκτελέσεις κομμουνιστών και αγωνιστών των λαϊκών αγώνων στις δεκαετίες του ’40 και του ’50. Στην εκδήλωση συμμετείχαν εξέχοντες ομιλητές, όπως ο Γιάννης Μπορμπότης, γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ, και η Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος της Επιτροπής Μνημείων και Μουσείων της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η εκδήλωση είχε χαρακτήρα ανοιχτού καλέσματος σε όλους τους πολίτες για τη στήριξη αυτής της σημαντικής πρωτοβουλίας, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μνημείο αντάξιο της ιστορίας του Λαζαρέτο, το οποίο να αντανακλά τον πραγματικό χαρακτήρα του τόπου ως σύμβολο της ταξικής πάλης και της θυσίας.
Σημαντική Παρουσία και Εμπειρίες
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν και άλλοι σημαντικοί εκπρόσωποι του κόμματος, όπως η Λουίζα Ράζου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου, και ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Η παρουσία πλήθους Κερκυραίων που διαμένουν στην Αθήνα τόνισε το έντονο ενδιαφέρον και τη ζωντανή σύνδεση του λαού με την μνήμη και την ιστορία του Λαζαρέτο.
Ο Γιάννης Μπορμπότης, κατά την ομιλία του, αναφέρθηκε στην ιστορική σημασία του Λαζαρέτο, τονίζοντας ότι υπήρξε τόπος θυσίας για πάνω από 118 κομμουνιστές και αγωνιστές που εκτελέστηκαν κατά την περίοδο 1946-1954. «Δεν ήταν απλώς ένας τόπος εκτέλεσης», υπογράμμισε, «αλλά τόπος μαρτυρίου, που αποτυπώνει το ύψος της ταξικής πάλης στη χώρα μας». Οι εκτελεσμένοι του Λαζαρέτο γνώριζαν ότι η άρνησις τους να αποκηρύξουν τις πεποιθήσεις τους θα οδηγούσε σε αυτή την τραγική κατάληξη, κάτι που δείχνει το ύψιστο περίπλοκο της ομηρείας».
Πολιτιστική και Καλλιτεχνική Ανάπτυξη
Στη συνέχεια της εκδήλωσης, η Κέλλυ Παπαϊωάννου ανέλυσε τα καλλιτεχνικά και ιστορικά χαρακτηριστικά του υπό ανέγερση μνημείου. Αναφέρθηκε σε πανελλήνιο καλλιτεχνικό διαγωνισμό που προκήρυξε η Κεντρική Επιτροπή, από τον οποίο διακρίθηκε η πρόταση του γλύπτη Βασίλη Δωρόπουλου. Το έργο του θα απεικονίζει μπλεγμένες ανθρώπινες μορφές, συμβολίζοντας την ηθική ανάταση των εκτελεσμένων.
Το μνημείο είναι προγραμματισμένο να τοποθετηθεί με σεβασμό στον χώρο, δίπλα στον τοίχο των εκτελέσεων, διατηρώντας τη φυσική ατμόσφαιρα του τόπου. Το ύψος του γλυπτού θα φτάνει τα 2,50 μέτρα και θα στηρίζεται σε βάση από μπετόν, με σκοπό να ανταγωνίζεται τεχνικά και αισθητικά την ιστορία του χώρου.
Η Κέλλυ Παπαϊωάννου τόνισε επίσης τη σημασία της διατήρησης της μνήμης των τόπων θυσίας και της αντίστασης, αναφέροντας παραδείγματα όπως το Επταπύργιο και ο Γράμμος. Σε έναν κόσμο όπου οι προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορίας είναι συνεχείς, η διατήρηση της μνήμης αποτελεί πολιτική πράξη και πεδίο σύγκρουσης.
«Η ιστορική μνήμη είναι το φως που φωτίζει την ανάμνηση των θυσιών», κατέληξε, καλώντας τους παρευρισκομένους να συμμετάσχουν και να στηρίξουν αυτό το εγχείρημα, ώστε το έργο να ολοκληρωθεί με επιτυχία και να παραδοθεί στις επόμενες γενιές ως σύμβολο αλήθειας, αντίστασης και ταξικής αξιοπρέπειας.