Αφιέρωμα στον Κεφαλονίτη ηθοποιό Νίκο Σουπιωνά Γαλανό

Γράφει ο Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος

Ο Νίκος Σουπιωνάς Γαλανός, ένας από τους πιο διακεκριμένους ηθοποιούς της ελληνικής σκηνής, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα καλλιτεχνικής ειλικρίνειας και ευαισθησίας. Με καταγωγή από την Κεφαλονιά, η πορεία του στο θέατρο είναι γεμάτη σημαντικές στιγμές και αξέχαστες ερμηνείες που συνεχίζουν να εμπνέουν άλλους καλλιτέχνες.

Πριν από περίπου δέκα χρόνια, έτυχε να βρίσκομαι έξω από το θέατρο όπου παρουσιαζόταν ο Νίκος Γαλανός. Η επιθυμία μου να τον συναντήσω με οδήγησε να χρησιμοποιήσω την ταυτότητα του σωματείου Ελλήνων ηθοποιών για να μπορέσω να μπω στα καμαρίνια. Ήξερα ότι η παράσταση ήταν σε πλήρη εξέλιξη, αλλά η ανάγκη να δω τον Νίκο και να ανάψω μια συνομιλία μαζί του ήταν ισχυρή.

Μπαίνοντας στο καμαρίνι, βρέθηκα πρόσωπο με πρόσωπο με τον ηθοποιό που τόσο θαύμαζα. Ο Νίκος, με την έντονα εκφραστική προσωπικότητα και τον νεανικό του αέρα, ανταγωνιζόταν την πραγματική του ηλικία. Η πρώτη μας συνάντηση ήταν γεμάτη ζεστασιά και φιλότιμο, καθώς του είπα: ~”Σουπιωνάς ε;” και εκείνος με ένα χαμόγελο επιβεβαίωσε. Αρχίσαμε να μιλάμε για την Κεφαλονιά και την τέχνη, και διαπίστωσα πως, εκτός από σπουδαίος ηθοποιός, ήταν και ένας ευγενής άντρας.

Η καλλιτεχνική του προσέγγιση φανερώνεται στις λεπτομέρειες, κάτι που τον διαφοροποιεί από άλλους που προσπαθούν να προβάλουν την τέχνη τους με κάθε κόστος. Σε αντίθεση με αυτούς, ο Νίκος κατανοεί την ουσία της τέχνης και την σημασία της, κάτι που αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο όταν συναρτάται με το πνεύμα του Δημιουργού. Αυτή η φιλοσοφία επηρεάζει το έργο και τη συμπεριφορά του.

Ο Νίκος Γαλανός έχει αναφερθεί δημόσια στην έλλειψη αυθεντικότητας στη σύγχρονη κοινωνία. “Δεσπόζει στις μέρες μας μια κακή απομίμηση των πάντων”, έχει δηλώσει, καταγγέλλοντας την ψευδή εικόνα που παρουσιάζουν οι “καθηγητές”, οι “πολιτικοί”, και όλοι εκείνοι που αναλαμβάνουν ρόλους χωρίς να έχουν την ικανότητα ή την γνώση να τους υπηρετήσουν. Αυτό το φαινόμενο δεν επηρεάζει μόνο την τέχνη, αλλά και κάθε τομέα της κοινωνίας μας.

Μέσα από τις παραστάσεις που παρακολουθούμε, οι ηθοποιοί υποκρίνονται χαρακτήρες, και προσαρμόζονται σε καταστάσεις. Όμως, όταν η υποκρισία γίνεται η πραγματικότητα σ’ αυτόν τον τομέα, τα θεατρικά έργα χάνουν την αξία τους. Η κόπωση και η αδιαφορία επικρατούν, οδηγώντας στην υποβάθμιση του πολιτισμού μας. Ο Νίκος, με την ειλικρίνειά του, ενέχει μια αξία που αποκαλύπτει την ανάγκη για αυθεντικότητα.

Είναι απαραίτητο να αλλάξουμε, όχι μόνο για την προσωπική μας διάδοση, αλλά και ως κοινωνία. Η αναζήτηση της αλήθειας και η επιμονή στην καλλιτεχνική αυθεντικότητα είναι παράγοντες ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξή μας. Όπως ο ίδιος ο Γαλανός αναφέρει, η αλλαγή δεν είναι απλώς επιθυμητή, αλλά και αναγκαία – αλλιώς, θα συνεχίσουμε να ζούμε καταδικασμένοι σε ένα πλαστό περιβάλλον.

Καθώς ο Νίκος Γαλανός αναχωρεί από τη ζωή αυτή, αφήνει πίσω του μια παρακαταθήκη συμβουλών και παρατηρήσεων για το πώς να προχωρήσουμε. Οι σκέψεις του παραμένουν ζωντανές, προτείνοντας ότι η αυθεντικότητα και η ειλικρίνεια πρέπει να είναι οι κωδικοί της ύπαρξής μας. Καλή ανάπαυση, αδελφέ Νίκο. Τα μάτια σου ανοιχτά, να βλέπεις τα μυστήρια που προσφέρει ο ουρανός, όπως διάβασα στον Σαίξπηρ, όπου όλα τα μυστικά αναζητούν τη θέση τους.

Γεώργιος Κακής Κωνσταντινάτος